افروز جهاندیده

از روی دارِ قالیِ نصفه بافته، بلند شد. با دو دستش دامن گشاد و بلندش را بالا گرفت و تکاند. پرزهای ریزِ رنگی، در ستون نوری که از پنجره می‌تابید،…

خودش را در آینه قدی کمد برانداز کرد. چرخی زد. مانتو کوتاه و کمر باریک، با کمربند پهن که اولین بار پوشیده بود را نگاه کرد. موهایش را روی پیشانی‌اش…

    زن ملافه ی سفید روتختی را باد داد و انداخت روی تشکِ تخت. بوی وایتکس و پودر رختشویی توی هوا بود که گفت: لکه بر هم زدم، پاک…

به نام خدا   دخترم سلام، حالت چطور است ؟ و باقی قضایای نامه نگاری...   امروز می خواهم این مقوله را به تو بگویم: «دخترم، موی بر باد مده…