داستان

  انگشت اشاره‎ات را می‌کشی دور نافت. تاریکی معلق است دور و برت. مثل مه. اما سیاه، تیره، دودی و زغالی. به زندگی فکر می‌کنی. به جایی که از آن…

  لباس‌ها را که جمع می‌کنم، چشمم به نرده‌های بالکن می‌خورد. همیشه آنجا بوده. همیشه یعنی از وقتی من با خانم دکتر آشنا شدم. این بار دلم می‌خواست از روی…

شاید زنان ایرانی بیشتر از زنان جهان حرف برای گفتن و نوشتن داشته‌باشند! البته در همه‌جای دنیا تبعیض جنسیتی وجود دارد. تنها از لحاظ کمیّت و کیفیت تفاوت وجود دارد.…

  کفش‌های کتانی صورتیِ تو، دائم توی خانه می‌گردند. صبح‌ها بیرون از درِ خانه جفت می‌شوند تا بروند مدرسه. وقت ناهار که می‌شود، می‌آیند زیر میز ناهارخوری جلوی صندلی سوم…

    یک شانه‌ی مردانه چسبیده به شانه‌ام. قرار شد که جای خالی تو را پر کند. نمی دانم چه شکلی است. ولی مرد است مثل همه. هیچ کس مثل…