به نام خدا
دخترم سلام،
حالت چطور است ؟ و باقی قضایای نامه نگاری…
امروز می خواهم این مقوله را به تو بگویم: «دخترم، موی بر باد مده تا ندهی بر بادم!»
اشتباه نکن این مصرع را یک عاشق به معشوقش نگفته. این از زبان یک مادر دارای دختری بیتربیت است که در قبال جامعه احساس مسئولیت می کرده و به حافظ سفارش داده که چنین بسراید.
اگر نمی دانی بدان و آگاه باش که این موهای تو قدرت های خارق العاده ای دارد که هیچ ابرقهرمانی ندارد. این رشته های دراز که متصل به پوست سرت هستند، فقط مو نیستند که مثل موی مردان لمس و بی خاصیت باشند. موی تو قابلیت کج کردن راه خلق مذکر را دارد. قابلیت این را دارد که مثل تور ماهیگیری دامی باشد برای جنس مخالف از همه جا بی خبری که راه خودش را می رود و تو ظالمانه با کمند مویت در تله بیندازی.
هشدارها را جدی بگیر که می گویند: «ای دو صد بنده گرفتار کمند مویت»
دلت می آید دویست آدم را در مویت گرفتار کنی!
یک تار موی نازک موخوره دار و چرب، با موی رنگ کرده و کراتینه فرق دارد. نسبت بین مو و قدرتش را توجه کن: هر چه مویت زیباتر، براقتر و سالمتر باشد قدرتش بیشتر است و هر چه خشک وزوزی تر و چرکتر، باعث ضعف در نیروی او می شود. هر چند برای برخی از مذکرها فرقی ندارد. همین که مو، موی یک مونث باشد خودشان به صورت خودجوش وارد دامت می شوند و بعد تو را دام گستر می دانند. پس دقت کن. شالتو بکش جلو دخترم!
حتی یک تار موی ریخته ات رو هم پنهان کن! این تارهای جدا شده از سرت هر کدام نارنجکی بالقوه است.
این فقط قدرت ظاهری مو است. موی تو قدرت بار آوردن فجایعی مانند خشک کردن دریاچه، تالاب، دریا، حتی اقیانوس را دارد. قدرت این را دارد کشتاری در تالاب هایی که زیستگاه هزاران گونه پرنده کمیاب است راه بیندازد. پس از نزدیک شدن به آب های زمینی، حتی زیرزمینی مثل آب انبارهای جنوب جدا اجتناب کن! تو خطرناکی با آن موی لخت و قشنگت! دختره ی بی تربیت!
پس دقت کن و خوب موهایت را زیر شالت مخفی کن! مبادا این سلاح کشنده ی بالقوه، باعث مرگ و میر و کشتار شود یا صیادی شوی برای صید جنس مخالف!
اینها فقط گوشه ای از قدرت خارق العاده موهای ما زنان ایرانی است. موی نژاد ما، با موی نژاد آن ور آبی ها خیلی فرق دارد. پس اینقدر خنگ نباش و نگو چرا موی آنها بی آزار و مظلوم است و برای خودشان باد می دهند و رهایشان کرده اند به حال خود. یه کم مغزت را به کار بیندازد حتما که نباید همه چیز را لقمه کنم برایت.
دخترم، همین دیشب که موهای لخت تو را دیدم، فکر کردم پتانسیل این را دارد در جهت برقراری عدالت به کار گرفته شود. حتی در جنگ هم می توانی با برداشتن روسری ات وسط جبهه ی دشمن و افراد دشمن که محاصرتان کرده اند، همه شان را قلع و قمع کنی. فقط این وسط خودی ها را باید چشم بند به چشم ببندند.
نظرت چیست ؟ ها؟ به نظرم ایده ی استراتژی دار جالبی است. من از همین تریبون اعلام می کنم به عنوان مادرت راضی ام. خودت چطور، ها؟
و
ای نامه که می روی به سویش، از جانب من شالش را محکم ببند تا باز نشود و زلفش، این سلاح خطرناک در غلافش بماند.
دوستدارت مادرت
ادامه دارد…
