چگونه یلدایمان را از تیرگی و تاری نجات دهیم؟

از آنجایی که در کشوری زندگی می کنیم که هر لحظه اتفاقی می افتد که آبستن اتفاقات دیگری است بیاییم یلدامان را با پیشگیری نجات دهیم.

وقتی می خواهید هنگام غروب غم انگیز پاییزی وارد خانه شوید و بنشیند چرتکه بیندازید ببینید چندتا جوجه دارید و با گروهی از اقوام روبه رو شدید و احساس کردید خون جلوی چشمتان را گرفته و حتما باید بیشتر از یکی را بُکشید! نکشیدها، خشونت علیه مردم ممنوعه! تازه از رسوم شب یلدا هم نیست. (امیدوارم قانع شده باشید)

دو تا انار سرخ و یک هندوانه بغلی را از توی جیب، یواشکی و دور از چشم های گرسنه و منتظر مهمانان چال کنید توی یخچال. عیالتان اگر گفت کم است برو بخر. عنکبوت های ته جیبتان را به طرفش پر دهید تا شاید از عنکبوت ها کمی بترسد و توقعش را بیاورد پایین، خیلی پایین عجالتا تا عمق.( این مورد خشونت علیه زنان محسوب نمی شود برعکس خشونت با حشرات است)

حالا باید بنشینید و بگویید: یلداتان مبارک! خیلی خوش آمدید، قدم بر تخم چشم بنده گذاشته اید، بفرمایید…بعد که میز خالی را دیدید هُل نکنید، این ور بپیچانید که بفرمایید چه خبر؟

بعد هم که مهمان چانه اش با حرف زدن از سیاست و فوتبال و … گرم کردید منجر به پایین کشیدن شعله بخاری هم می شود. بعد از لحظه ای ادای خواب آلودگی در بیاورید و دهان دره کنید تا مهمان ها بروند یلدای خودشان.

در را که پشت هر چه مهمان است بستید، حالا وقت جشن است. دو تا انار و هندوانه گردویی را بخورید تا شبتان یلدایی شود و هر ساعتی که می خوابید یک دقیقه دیرتر از آن ساعت بخوابید حله!  توی کمپین نه به آجیل شب یلدا شرکت کنید چون آجیل نخریده اید. مهم نیست چرا ولی نخریده اید دیگر…

بعد هم در جواب ویار همسرتان به روش سازمان ملل ابزار تاسف کنید که چرا یلدا باید آخر ماه باشد و دوم ماه نباشد! حالا وقت آن است که بنشینید آمار جوجه هایتان را در بیاورید که چندتا زنده و چندتا مرده دارید.

نویسنده: افروز جهاندیده

منتشر شده در هفته نامه خاتون شرق