تنهایی. مردِ تنهایی که میل به رابطه با اجتماع ندارد. فقط نگاه می‌کند به اشیاء و موقعیت‌های مختلف و افراد. به حرف‌های دیگران گوش می‌دهد، بدون اینکه بخواهد دخالتی در گفتگوی آنها داشته باشد. این مردِ تنها «آنتوان روکانتن» شخصیت اصلی رمان «تهوع» اثر «ژان پل سارتر» است. مهمترین و از نظر خودش بهترین رمان و اولین رمان اوست.
آنتوان روکانتن تنهاست. مورخی است افسرده و منزوی که به این باور می‌رسد که اشیاء بی‌جان و موقعیت‌های مختلف، بر تعریف او از خود و آزادی عقلانی و روحی‌اش لطمه می‌زنند و این ناتوانی، او را دچار تهوع می‌کند.
ماجرایی ندارد بین مردم می‌رود. آنها را می‌بیند و توصیف می‌کند؛ حرکات و رفتارشان را کندو کاو می‌کند. یک جور انتقاد از زندگی و انسان و رفتار آنها. آنتوان، همچنین نشانه‌هایی از خستگی و فرسودگی را به نمایش می‌گذارد و با عدم علاقه به تعامل با مردم مواجه است. رابطه‌ی او با فرانسوا عمدتاً طبیعی می‌باشد. برای او تبادل کلمات دشوار است. اما او بسیاری از وقتش را صرف نوشتن یک کتاب درباره‌ی یک سیاستمدار فرانسوی در قرن هجده می‌کند.
این رمان 358 صفحه‌ای، توصیفات زیبا و بکری دارد. مانند توصیف پرتره‌های یک موزه دقیق و با ذکر جزئیاتی زیبا و جذاب از هر شخصیت.
قسمتی از متن کتاب تهوع نوشته ژان پل سارتر به انتخاب نگارنده:
« من نامه‌ی آنی را دوباره تاکرده و درون کیف دستی‌ام گذاشتم: او هر کاری که می‌توانسته انجام داده: من نمی‌توانم به زنی که آن را در دستانش داشته دسترسی پیدا کنم، زنی که آن را تا کرده و در پاکت گذاشته. آیا این امکان دارد به کسی که درگذشته بوده حتی فکر کرد؟ در تمام مدتی که عاشق هم بودیم نگذاشتیم که کوتاهترین لحظه‌ها و غصه‌هامان فراموش شود و به گذشته بپیوندد. صداها، بوها، شکست‌های نور و افکاری که هرگز حتی به هم نگفتیم؛ آنها را با خود حمل کردیم و این‌ها زنده ماندند: حتی اکنون، قدرت شاد و یا غمگین کردن ما را دارند. نه فقط خاطره بلکه عشقی جایگزین نشدنی بدون سایه، بدون فاصله، بی‌حفاظ، سه سال در هم پیچیده و یکی شد. برای همین بود که از یکدیگر جدا شدیم: دیگر قدرت تحمل این بار را نداشتیم. و بعد، هنگامی که آنی رفت، همه چیز ناگهان، یک باره تمام آن سه سال به گذشته فرو ریخت. حتی رنج نکشیدم، احساس کردم کاملا تهی شده‌ام. زمان، آغازی دوباره شروع کرد و خلاء بزرگ شد…»
رمان تهوع یکی از محوری‌ترین آثار مکتب اگزیستانسیالیسم است. سارتر در سال ۱۹۶۴ به خاطر این رمان برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات شد، اما نپذیرفت.
برای جزئیات بیشتر و خرید کتاب با ترجمه امیر جلال الدین اعلم کلیک کنید
برای جزئیات بیشتر و خرید کتاب با ترجمه مهر آفرید بیگدلی کلیک کنید
